Nagrodzona rewitalizacja

23-07-2018

Studenci architektury z Politechniki Łódzkiej wygrali konkurs na adaptację ruin zabytkowego pałacu w miejscowości Radacz. Nagrodzony projekt powstał w ramach zajęć z konserwacji zabytków.

 

 

Autorami opracowanej koncepcji dla zespołu: kościół – ruiny pałacu – park w miejscowości Radacz są Dominika Matuszewska i Adam Cylny. Studenci pracowali pod opieką dr. hab. inż. arch. Bartosza M. Walczaka, prof. PŁ. Konkurs architektoniczny organizowany przez Stowarzyszenie Miłośników Miejscowości Radacz dotyczył obiektu objętego ochroną Zachodniopomorskiego Konserwatora Zabytków. Satysfakcją dla zwycięskiego zespołu, poza nagrodami finansowymi, jest perspektywa uczestnictwa we wdrożeniu koncepcji.

Wewnątrz ruin, gdzie żadna ze ścian się już nie zachowała, powstał taras widokowy. Wewnątrz ruin, gdzie żadna ze ścian się już nie zachowała, powstał taras widokowy.

O nagrodzonej koncepcji mówią jej autorzy:

Nasz projekt jest propozycją przywrócenia dawnego blasku pałacowi z XIX w. będącemu obecnie w stanie ruiny. Był on siedzibą rodziny Kleistów, która do końca XIX wieku była właścicielem tych ziem. Pomysł łączy miejsca charakterystyczne dla Radacza w jeden duży kompleks, zaczynając od kościoła katolickiego przez pałac, park, folwark oraz znajdujące się w pobliżu jezioro.

Śledząc historię powolnej degradacji willi von Kleistów, postanowiliśmy pozostawić ruinę jako świadka historii tego miejsca. Dodaliśmy jednak temu miejscu nową funkcję - mały pawilon gastronomiczny wpasowany w ruiny willi jak puzzel, który uczyni to miejsce atrakcyjnym dla turystów. W naszej wizji ruiny zostały oczyszczone z luźnych cegieł oraz elementów konstrukcyjnych nienadających się już do użytku, teren został odgruzowany oraz wzmocnione zostały wszystkie elementy podtrzymujące konstrukcje.

W zachodniej części budynku powstał mały przeszklony pawilon kawiarniany. Jego obszerna strefa wejściowa stwarza możliwość otwarcia na zewnątrz z miejscami do wypoczynku na podestach. Wewnątrz ruin od strony północnej, gdzie żadna ze ścian się już nie zachowała, powstał taras widokowy obiegający mury na poziomie pierwszej kondygnacji, stwarzający dogodny wgląd na park z jeziorem. Na taras ten prowadzi kręcona stalowa klatka schodowa. Najlepiej zachowana elewacja południowa zostanie poddana renowacji, uzupełnieniu brakujących elementów detali architektonicznych i tynków oraz odmalowana. Do dawnej ściany zachodniej budynku dodana została opaska kamienna na gruncie, wskazująca na przerwany, nigdy niedokończony plan willi. Park będzie udostępniony do użytku publicznego, wyposażony w elementy małej architektury. Projekt zakłada również przywrócenie pierwotnie istniejącego stawu, a całość utrzymana jest w stylu naturalistycznym.