„Inżynierowie na scenie” - tytuł dziwny jak na uczelnię techniczną, a jest to przecież nasza historia - opisana w nr 17. Zeszytów Historycznych, wspomnienie o ruchu kulturalnym studentów Politechniki Łódzkiej sprzed ponad 50 lat.
W latach 60. nasz kolega z Wydziału Mechanicznego Maciek Jeżewski, wybitny humanista, opisał tamte wydarzenia. Dzięki pozytywnej decyzji naszego Rektora prof. dr hab. inż. Sławomira Wiaka, przyznającej autorowi prawo umieszczenia tego opracowania w 17. Zeszycie Historycznym wydanym w 2016 roku przez Komisję Historyczną Politechniki Łódzkiej, powstała możliwość popularyzacji studenckich wydarzeń kulturalnych, które miały miejsce ponad 50 lat temu. Kolega Maciej opisał działanie bliskich jego sercu teatrów i kabaretów, a także odnalazł członków działającego od 1950 r. Chóru Politechniki i Zespołu Pieśni i Tańca. Wszystkie zespoły odnosiły sukcesy na festiwalach kultury studenckiej, które były organizowane przez niedoceniane dziś, a nawet pogardzane Zrzeszenie Studentów Polskich. Maciej nie tylko zebrał w całość zapamiętane zdarzenia, ale wzbogacił opis informacją o kulturalnym ruchu studenckim w Łodzi. Wydawnictwo to opatrzył wstępem prof. dr hab. inż. Krzysztof Czołczyński, Przewodniczący Rektorskiej Komisji Historycznej.
W tamtych - bardzo rzadko wspominanych dzisiaj czasach - młodzi ludzie interesowali się kulturą i sztuką. Mało kto w Łodzi wie, że pierwszą sztukę Sławomira Mrożka wystawił Studencki Teatr „FORUM” na Politechnice Łódzkiej. Wtedy Teatrem „FORUM” kierował właśnie Maciek Jeżewski. Z kolei Studencki Teatr „QUANT” wystawił trudną sztukę Ernesta Bryla „Rzecz Listopadowa”. Ten znany dziś autor pomagał młodym pasjonatom przygotować premierę i zaszczycił ją swą obecnością.
Swoje wspomnienia Maciek oparł na informacjach działających w tych zespołach absolwentów. Pomyślał również o nich jako o czytelnikach tego opracowania. Z młodzieńczym zapałem, własnym wysiłkiem, także finansowym, zorganizował dla nich spotkanie związane z promocją książki. W Klubie INTV „Mandala” odbyło się spotkanie byłych członków opisanych w książce zespołów. Przybyło ich prawie 80, wielu przyjechało spoza Łodzi. Niektórzy z nich wystąpili znów na scenie w ramach opracowanego przez Macieja Jeżewskiego pełnego humoru programu artystycznego. Wykonawcy, pomimo głów przyprószonych siwizną, wykazali się autentycznymi talentami aktorskimi i niewygaszoną przez lata energią.
Oprócz Macieja wystąpili na scenie: Andrzej Wittczak, Andrzej Hibner, Antoni Supady – w tamtych latach kierownik Kabaretu „Quant”. Spotkanie to było dla nich wszystkich wielkim przeżyciem, wiele osób było wręcz wzruszonych spotykając swoich przyjaciół sprzed lat. Wszyscy wspominali z ogromnym szacunkiem kierowników tych zespołów i organizatorów ich pracy, niestety w większości już nieżyjących. Honorowym gościem spotkania był emerytowany profesor Łódzkiej Szkoły Filmowej Waldemar Wilhelm. Jako student i świeżo upieczony absolwent reżyserii był reżyserem w Teatrze „Forum”.
Szkoda tylko, że w tym uroczystym spotkaniu nie mógł wziąć udziału ktoś z władz uczelni, albo Komisji Historycznej.
Dzisiejsi studenci, mimo wspaniałych możliwości lokalowych, mniej się angażują w podobną działalność. Dobrze byłoby, aby wiedza o aktualnych wydarzeniach była staranniej niż w naszych czasach archiwizowana, na pewno jest to dziś łatwiejsze. Sądzę, że inspirowaniem do zbierania wiedzy o minionych wydarzeniach i ich opisywaniem mogłoby się zająć Stowarzyszenie Wychowanków Politechniki Łódzkiej, od kilkunastu lat bardzo prężnie działające.
