12 młodych doktorów otrzymało dofinansowanie z programu HOMING na realizację innowacyjnych projektów. Dr inż. Paulina Komar z Instytutu Fizyki Politechniki Łódzkiej jest jedną z laureatek, która po stypendium w Niemczech powróciła do Polski, aby tu realizować swoje badania.
Fundacja na rzecz Nauki Polskiej ogłosiła konkurs w programie HOMING po raz czwarty. W wyniku oceny recenzentów zagranicznych i ekspertów gospodarczych wybrano do finansowania 12 projektów ze zgłoszonych 45.
Kraków-Mainz-Łódź
Dr inż. Paulina Komar w 2013 roku ukończyła studia na Wydziale Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie na kierunku fizyka techniczna. Studia doktoranckie (2013-16) podjęła w Niemczech w Instytucie Fizyki na Uniwersytecie Jana Gutenberga w Mainz, gdzie była również stypendystką w programie The Graduate School of Excellence Materials Science in Mainz. Od kwietnia 2017 roku jest adiunktem w Instytucie Fizyki Politechniki Łódzkiej, gdzie zajmuje się komputerowym modelowaniem zjawisk fizycznych w laserach o emisji powierzchniowej (VCSEL).
Lasery VCSEL znajdują zastosowanie w wielu dziedzinach codziennego życia, takich jak drukarki laserowe, myszki komputerowe, czy też napędy optyczne do odczytu płyt CD lub DVD. Pełnią również ważną rolę w telekomunikacji światłowodowej, a w 2017 roku zostały użyte w najnowszych iPhone X jako detektory głębi obrazu do trójwymiarowego mapowania i rozpoznawania twarzy.
Laureatka o swoich badaniach
Ważnym elementem konstrukcji laserów konwencjonalnych VCSEL są zwierciadła Bragga (DBR), składające się z warstw dwóch rodzajów materiałów, które powtarzają się naprzemiennie kilkunasto- lub nawet kilkudziesięciokrotnie. W produkcji wspomnianych laserów największym technologicznym ograniczeniem jest niewielka liczba materiałów odpowiednich do wytworzenia tych zwierciadeł.
Celem projektu finansowanego przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej w ramach programu HOMING jest zaprojektowanie bardziej uniwersalnych zwierciadeł, które w konstrukcji laserów VCSEL będą mogły zastąpić chociaż jedno ze zwierciadeł DBR. Proponowana koncepcja polega na stworzeniu płaskich zwierciadeł skupiających HCG (ang. high contrast grating) zbudowanych z pasków materiału o dużym współczynniku załamania światła. Grubość takich zwierciadeł jest kilkunastokrotnie mniejsza od grubości zwierciadeł konwencjonalnych, co pozwoli na uproszczenie struktury lasera oraz zmniejszenie ilości materiału potrzebnego do wytworzenia urządzenia. Umożliwi to także konstruowanie nowych laserów VCSEL, których obecnie nie można wyprodukować z powodu braku odpowiednich materiałów potrzebnych do produkcji zwierciadeł konwencjonalnych DBR.
