Minister nagrodził architektów

14-06-2022

Instytut Architektury i Urbanistyki może pochwalić się dwiema nagrodami Ministra Rozwoju i Technologii w konkursie na prace z dziedziny architektury i budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa.

 

 

Jedną z nich otrzymała praca magisterska mgr. inż. Rafała Purzyńskiego A maximis ad minima. Rewitalizacja małego miasta na przykładzie Wielunia, której promotorem była dr Adriana Cieślak-Arkuszewska. Nagrodzono też rozprawę doktorską Idea labiryntu w architekturze w XX i XXI wieku. Napisała ją dr inż. arch. Katarzyna Witasiak-Wysznacka, a jej promotorem był prof. Marek Pabich.

Laureatka nagrody dr inż. arch. Katarzyna Witasiak-Wysznacka Laureatka nagrody dr inż. arch. Katarzyna Witasiak-Wysznacka

Jak wyjaśnia dr Adriana Cieślak-Arkuszewska - Praca Rafała Purzyńskiego podejmuje tematykę ochrony oraz kształtowania krajobrazu kulturowego miasta w kontekście dostępnych narzędzi planistycznych. Autor skupił się na odpowiedzi na pytanie o metodykę zarządzania procesem przekształceń w obszarach historycznego centrum miasta z wykorzystaniem Miejscowego Planu Rewitalizacji jako narzędzia planistycznego.

Szczególną wartością pracy są rekomendacje o charakterze wdrożeniowym, które mogą być wsparciem dla władz gminy oraz projektantów w procesie przygotowania i opracowania dokumentu planistycznego. Modelowy przykład takiego dokumentu powstał jako case study na przykładzie Wielunia.

Nagrodzona rozprawa dr inż. arch. Katarzyny Witasiak-Wysznackiej stanowi próbę zbadania zjawiska wykorzystania idei labiryntu we współczesnym, architektonicznym wymiarze. Promotor pracy prof. Marek Pabich podkreśla - Autorka pracy prezentuje tezę, w której labirynt stał się znakiem architektów, którzy utracili poczucie bezpieczeństwa i wykazywali chęć protestu wobec zastanej przestrzeni społeczno - kulturowej. Przedstawione w pracy obiekty architektury labiryntu pozwalają dostrzec twórcze gesty, które zwrócone są ku przemianie naruszającej dotychczasowy porządek życia. Tytułowa idea wciąż się odradzała w momentach kryzysu wartości, refleksji nad nieprzejrzystością świata.